Een strandvakantie in Jordanië: waarom niet? Baden in de ultrazoute Dode Zee is heilzaam, in de Rode Zee is het fijn snorkelen, duiken en dolfijnen kijken. En beroemde bestemmingen als Mozes’ berg Nebo, de burcht Kerak en de zandduinen van Wadi Rum zijn dichtbij voor een daguitstap.
Over de Koningsweg rijden we van hoofdstad Amman naar ons eerste strandverblijf: de Dode Zee. De historistische handelsroute van Syrië naar Egypte slingert door het landschap. Ze staat al vermeld in het Oude Testament en werd door de Romeinen geplaveid en voorzien van mijlpalen. In de Sint-Joriskerk van Madaba bekijken we het 6de-eeuwse Palestinamozaïek. Dit miljoenen steentjes tellende kunstwerk toont onder meer de Nijldelta, Jeruzalem, jagende leeuwen en vissen in de Jordaan. Bijzonder detail: de vissen maken rechtsomkeert bij de Dode Zee.
Mozes’ berg
De échte Dode Zee krijgen we pas te zien vanaf de top van de berg Nebo, een van de vele bijbelse plaatsen in Jordanië. Hier toonde God het Beloofde Land aan Mozes, op de Westelijke Jordaanoever, die we aan de overkant van het water zien liggen. Beneden, vlak bij de monding van de Jordaan in de Dode Zee, bevindt zich de plaats waar Johannes de Doper leefde en waar hij Jezus doopte in de rivier. Paus Johannes Paulus II riep de plek begin deze eeuw uit tot bedevaartsoord. Ze staat ook op de werelderfgoedlijst van Unesco.
Putje van de aarde
Langs de kustweg dalen we af naar de Dode Zee, die er met het helderblauwe water en de omlijsting van witte kalksteen aanlokkelijk uitziet. We bevinden ons hier zo ongeveer in het putje van de aarde. De waterspiegel ligt zo’n 420 meter onder zeeniveau en het diepste punt bevindt zich nog zo’n 390 meter daaronder. De middagzon schijnt fel en in mijn zoektocht naar verkoeling daal ik van een ponton af, het lauwe water in. Blijven staan is onmogelijk, de opwaartse druk van het ultrazoute water dwingt je in horizontale positie. Zwemmen lukt evenmin. Ik lig op het water met mijn benen te maaien en fel prikkend water spat in mijn ogen.
Insta-waardig
Badgasten om me heen poseren met een boek of krant voor een Facebook- of Instagram-post. Het is pas als ik me overgeef en rustig blijf drijven, dat ik de ontspannende werking van het water ervaar. In de Dode Zee — eigenlijk een meer — is geen enkele vorm van leven mogelijk en de waterplas maakt een verstilde indruk.