Ligzetels langs het Donaukanaal, een retrocafé waar jongeren met hun oma’s taarten bakken en pluk gedichten aan de brug of op het metrostation. Is dat Wenen? In de Oostenrijkse hoofdstad staan gezelligheid en romantiek niet alleen synoniem voor Sissi, Strauss en Mozart.
Met zicht op besneeuwde bergen, de — echt! — blauwe Donau en vriendelijke weilanden naderen we de hoofdstad van Oostenrijk. Nu vliegen door veiligheidsregels flink langer duurt dan de vliegtijd zelf, wordt slow travel per trein weer aantrekkelijk. En sfeervoller. Voor het verblijf in Wenen sluiten we aan bij een andere reistrend: go local. We logeren in een privé-appartement in een statig pand vlak aan het Donaukanaal. Eigenaren Christina en Michael ontvangen hun gasten met bubbels en Mozartkugeln, leveren een schat aan eet- en winkeltips, wijzen waar we bij vertrek de sleutel neerleggen en gaan weg met een welgemeend ‘Viel Spass!’.
Op vijf minuten lopen van het appartement doen we boodschappen op de levendige Karmelitermarkt. In het weekend verkopen boeren uit de omgeving
er hun waren en we slaan heerlijke kaas, brood en wijn in. Tussen jonge stelletjes met baby op de rug, complete families en een enkele toerist drinken
we koffie op het marktterras en voelen ons echte locals. Ook in Pizza Mari, de beste pizzabakker van Wenen, zitten we tussen de Weners.
Net als in de film
Het historisch centrum verkennen we in het voetspoor van acteurs Ethan Hawke en Julie Delpy. In de film ‘Before Sunrise’ stappen zij in hun rol van Jesse en Céline spontaan uit de trein en wandelen door nachtelijk Wenen tot de trein ’s ochtends weer vertrekt. De film was zo succesvol dat elke negen jaar een vervolg verschijnt: ‘Before Sunset’ en ‘Before Midnight’. De film voert je langs vele romantische plekjes, zoals het Kleines Café op wat geldt als het mooiste pleintje van de stad: Franziskanerplatz. In het piepkleine koffiehuis vertelt de eigenares dat zij nog steeds fans ontvangt van de film. «Ze blijven komen, het is voor hen de inspiratiebron voor een reis naar Wenen.»
Op een brug over de Wienfluss nodigen twee mannen Jesse en Céline uit voor een theatervoorstelling. Als wij langs dit romantische kanaal wandelen, speelt op de brug een eenbenige accordeonist het thema uit de film ‘Dr. Zjivago’ en steekt ons een fles rode wijn toe. «Die kreeg ik net van een voorbijganger, maar ik drink niet eens! Genieten jullie er maar van in het zonnetje.»